Eind vorig jaar kondigde de Europese Commissie aan dat ze delen van de Green Deal-wetgeving zou vereenvoudigen en samenvoegen tot één pakket: de EU-omnibus. Ondertussen heeft de Commissie haar voorstel gepubliceerd en kunnen we een eerste stand van zaken opmaken. De wijzigingen die de Commissie voorstelt hebben betrekking op de CSRD, de CSDDD en de EU-taxonomie. In dit artikel focussen we ons op de CSRD.
Let wel: in deze fase van de EU-omnibus gaat het om een voorstel. Het Europees Parlement en de Europese Raad moeten deze tekst nog goedkeuren en kunnen aanpassingen vragen aan de Europese Commissie en het voorstel vervolgens goed- of afkeuren. De exacte uitkomst is dus niet zeker. Lang niet alle lidstaten zijn namelijk voor een uitstel van de CSRD.
Kleinere scope
Het EU-omnibusvoorstel beperkt de scope van de CSRD. De tweede golf, die momenteel alle grote Europese bedrijven met een omzet van meer dan 50 miljoen euro en/of meer dan 250 medewerkers omvat, zou beperkt worden tot bedrijven met meer dan 1000 werknemers en ofwel een omzet van meer dan € 50 miljoen ofwel een balanstotaal van € 25 miljoen. Het aantal bedrijven met een rapportageverplichting zou daardoor afnemen met ongeveer 80%.
Voor de tweede golf en de derde golf (beursgenoteerde kmo’s, kleine niet-complexe kredietinstellingen en verzekeringsmaatschappijen) zou er een uitstel komen van 2 jaar. Niet-Europese bedrijven zouden alleen nog moeten rapporteren als ze in de laatste twee jaren meer dan € 450 miljoen omzet draaiden in de EU, in plaats van € 150 miljoen.
Bedrijven buiten de scope
Voor bedrijven die niet meer verplicht zijn te rapporteren, zal de Commissie een proportionele vrijwillige standaard ontwikkelen. De huidige VSME-standaard dient daarvoor als basis. Als CSRD-plichtige bedrijven informatie opvragen van hun waardeketen, moeten ze zich aan bepaalde regels houden. Aan bedrijven met minder dan 100 werknemers mogen ze niet méér informatie vragen dan wat er in die proportionele vrijwillige standaard zal staan. Daarbij geldt een uitzondering voor informatie die in een bepaalde sector al courant gedeeld wordt.
Vereenvoudiging
Om het aantal datapunten voor rapportage te beperken, komen er geen sectorstandaarden (die eerder wel in het vooruitzicht waren gesteld). Ook de verplichting om op termijn een reasonable assurance te behalen bij audits van het rapport verdwijnt. In de plaats daarvan komt er een gerichte leidraad voor auditors tegen 2026.
Als het EU-omnibusvoorstel wordt aangenomen, is de Commissie ook van plan om de Europese rapporteringsstandaarden (ESRS) te vereenvoudigen en te stroomlijnen:
- De minst belangrijke datapunten zullen verdwijnen.
- Er zal een groter onderscheid zijn tussen verplichte en vrijwillige datapunten.
- Er komen duidelijkere instructies over hoe je het materialiteitsprincipe moet toepassen, om vragen van auditors te beperken.
Het zal nog even duren voordat er zekerheid is over de EU-omnibus. Er zal de komende tijd nog veel inkt vloeien over de wenselijkheid van deze aanpassingen, maar eigenlijk verandert de essentie niet. Een sterke duurzaamheidsstrategie en -rapportage blijven noodzakelijke strategische tools met een inherente waarde voor bedrijven die toekomstproof willen zijn. De markt in het algemeen, klanten en banken zullen blijven vragen naar ESG-inspanningen en informatie over duurzaamheid. Je duurzaamheidsrapportage zal bijvoorbeeld nog steeds een bepalende invloed hebben op het verlengen van contracten met klanten, het winnen van overheidsaanbestedingen, het verkrijgen van kredieten, je toegang tot financiering enzovoort. Bovendien wil je niet het risico lopen om non-compliant te zijn en reputatieschade op te lopen.
Welke stappen zet je best als bedrijf in deze onzekere tijden? Laat je niet uit je lood slaan door de voorgestelde wijzigingen en de discussie rond de Omnibuswetgeving. De acties die je kan nemen, omdat je er zelf voordeel uit haalt, zijn niet wezenlijk veranderd. Wij hebben alvast enkele no-regretacties voor jou opgelijst.
